Artykuł partnera
Łysienie plackowate to choroba skórna, która prowadzi do trwałego uszkodzenia mieszków włosowych. Ta dolegliwość często dotyka osób poniżej 30. roku życia, jest bardzo uciążliwa i ma charakter przewlekły. Nieestetyczne zmiany w postaci łysych placków obejmują głównie skórę głowy, ale mogą też rozprzestrzenić się na inne części ciała. Co jeszcze warto wiedzieć o tej chorobie?
Łysienie plackowate — przyczyny
Ustalenie przyczyny występowania łysienia plackowatego jest bardzo ważne, ponieważ pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia. Jednak czasami trudno jest wskazać, które czynniki przyczyniły się do rozwinięcia choroby. Łysienie plackowate może mieć podłoże genetyczne lub psychosomatyczne. Czynniki genetyczne dotyczą ok. 10-20% wszystkich przypadków i zazwyczaj dotyczą bezpośrednio krewnych pierwszego stopnia lub bliźniąt jednojajowych. Do czynników psychosomatycznych zalicza się głównie silny stres i bolesne przeżycia, które prowadzą do powstania traumy.
Łysienie plackowate może być również spowodowane czynnikami immunologicznymi. W takim wypadku zwykle dochodzi do silnej reakcji immunologicznej, która prowadzi do powstania stanu zapalnego wokół mieszka włosowego. Nierzadko za przyczynę tej choroby uznaje się również czynniki autoimmunologiczne. Dzieje się tak szczególnie wtedy, gdy łysienie plackowate współwystępuje z Hashimoto, reumatoidalnym zapaleniem stawów, bielactwem, toczniem rumieniowatym lub liszajem płaskim.
Łysienie plackowate — objawy
Objawy łysienia plackowatego są dość charakterystyczne i trudno je przeoczyć. Jednak, gdy łyse placki pojawiają się sporadycznie i nie rozwijają się zbyt szybko, to czasem bywają mylone z innymi dolegliwościami. Tym, co powinno zwrócić Twoją uwagę, jest przede wszystkim kształt, wygląd i wielkość ogniska chorobowego. Zmiany zwykle mają kształt okrągły lub owalny, a ich średnica wynosi od 1 do 5 cm. Skóra w miejscu wyłysienia ma barwę kremowożółtą, a na obrzeżach ogniska możesz zauważyć włosy wykrzyknikowe, czyli bardzo krótkie fragmenty łodygi włosa. Niekiedy łysienie plackowate przybiera postać złośliwą i wówczas zmiany pojawiają się nie tylko na skórze głowy, ale także pod pachami, w miejscach intymnych, na brwiach, rzęsach, a nawet na zaroście. Leczenie tak rozległych zmian jest bardzo trudne i często kończy się niepowodzeniem.
Łysienie plackowate — sposoby leczenia
Łysienie plackowate to choroba, która ma ogromny wpływ na jakość życia pacjenta. Nagła lub stopniowa utrata włosów może spowodować złe samopoczucie, obniżenie samooceny i problemy w życiu osobistym. Dlatego tak ważne jest szybkie wdrożenie skutecznego leczenia. Współczesna medycyna może zaoferować pacjentom takie formy terapii jak:
- leczenie preparatami sterydowymi w postaci maści, kremów i roztworów przygotowywanych w gabinetach dermatologicznych,
- leczenie doustnymi lekami sterydowymi lub immunosupresyjnymi,
- terapię DCP (miejscowe podawanie alergenu na skórę pacjenta),
- fotochemioterapię,
- wąskopasmową terapię UVB,
- dermokosmetyki i zabiegi, których celem jest pobudzenie mieszków włosowych do wzrostu,
- suplementację wybranymi witaminami.
Jeśli łysienie plackowate ma podłoże psychologiczne, to lekarz zaleci Ci również zapisanie się na psychoterapię, która będzie ukierunkowana na naukę skutecznego radzenia sobie ze stresem.
Prawidłowo dobrane leczenie może przynieść bardzo dobre rezultaty. Jednak warto pamiętać, że ta choroba ma tendencję do nawracania. Dlatego to ważne, aby pacjent przez cały czas trwania kuracji znajdował się pod opieką specjalistów i ściśle stosował się do ich zaleceń.