Jak uczynić życie prostszym?

Minimalizm po polsku skończyłam dobrych kilka miesięcy temu. Post napisałam dopiero dziś. To książka, którą trudno zrecenzować, ale nie w tym rzecz. Sama nie przepadam za klasycznymi recenzjami, więc nie zamierzam Wam tu takiej serwować. Gdybym miała podsumować ją jednym zdaniem, napisałabym, że to rodzaj lektury, jaką przeczytacie, mając w głowie zdanie: „tak właśnie wygląda świat, w którym żyję”.

Anna Mularczyk-Meyer nie odkrywa w niej niczego nowego, nie rozkłada na czynniki pierwsze teorii minimalizmu i nie przekonuje do rezygnacji z konsumpcji. Czy skłania do refleksji? Owszem. Opowiada, jak wyglądała rzeczywistość kiedyś i jak wygląda dziś, najprościej jak to tylko możliwe. I choć chwilami ta prostota odrobinę mi przeszkadza, to w pełni zgadzam się z jej spostrzeżeniami. Minimalizm należy rozpatrywać nie w kategorii posiadania, a bycia i przeżywania. Przedmioty, które nas otaczają powinny nam w tym pomagać. Te zaś zazwyczaj przestają być atrakcyjne już w momencie zakupu, ponieważ nie zaspakajają autentycznej potrzeby. Im więcej mamy, tym trudniej tym gospodarować. Paradoksalnie, to najzamożniejsi wpadają w największe długi.

Minimalizm dotyczy każdej sfery życia – nie tylko przedmiotów, ale przede wszystkim czasu i ludzi. Z łatwością gromadzimy wokół siebie osoby, z którymi nie łączą nas silne więzi, a jedynie powierzchowne relacje. Wieczny „brak czasu”, którego wszyscy używamy jako argumentu i wymówki, dodatkowo potęguje tę sytuację. Powoli zanika w nas też umiejętność cieszenia się drobiazgami i odczuwania wdzięczności. Autorka uważa, że jeśli znajdziemy w swoim życiu przestrzeń dla przemyśleń i przeżywania, prawdziwych ludzi i emocji, będziemy szczęśliwsi. To niełatwe i kłopotliwe, kiedy zewsząd atakują nas możliwości, szanse i propozycje nie do odrzucenia. Odpuszczanie jest chyba najtrudniejszą z lekcji. Jednak doba ma 24 godziny, a życie jest jedno i szkoda byłoby przebiec je sprintem.

Książkę Minimalizm po polsku przeczytacie sprintem, bo jest napisana jak notka na blogu. W końcu jej autorka również jest blogerką. Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej, zajrzyjcie na PROSTY BLOG.

Fot. Tomasz Chądzyński, Paulina Rudnicka (ja)